ผีญี่ปุ่น : เรื่องของประเพณี

เรื่องของประเพณี

นักบวชเซ็นผู้สูงอายุและน่านับถือรูปหนึ่งได้เล่าถึงเรื่องวิญญาณและภูตผีปีศาจอยู่เสมอ แต่มีอยู่เรื่องที่เป็นประสบการณ์ประหลาดจริงๆ ตอนยังเป็นเณรอยู่ที่กิวชิว และกำลังออกธุดงค์เช่นเดียวกับเณรทุกองค์ที่ต้องปฏิบัติกัน

เย็นวันหนึ่ง อาตมาเดินผ่านเขตภูเขา ไปถึงหมู่บ้านเล็กๆที่มีวัดเซ็นอยู่ด้วย จึงไปขอจำวัดที่นั้น ตามหลักปฏิบัติของนิกายของเรา แต่ปรากฏพระที่วัดนั้นไม่อยู่ เพราะไปงานศพในหมู่บ้านซึ่งอยู่ห่างออกไปหลายกิโลเมตร มีแต่แม่ชีผู้สูงอายุเฝ้าวัดอยู่คนเดียว

แม่ชีบอกว่า พระไม่อยู่วัด จึงรับอาตมาค้างไว้ไม่ได้ และกว่าพระจะกลับมาก็อีกตั้งเจ็ดวัน ในชนบทภาคนั้นถือเป็นประเพณีที่จะต้องนิมนต์พระไปสวดมนต์ และปฏิบัติกิจทางศาสนาทุกๆวันเป็นเวลาเจ็ดวัน ที่บ้านของคนตาย

อาตมาบอกแม่ชีว่า อาตมาจะไม่ไปรบกวนเรื่องอาหารเพียงขอค้างแรมเท่านั้น และยังอ้อนวอนแม่ชีว่า อาตมาเหน็ดเหนื่อยมาก จนในที่สุดแม่ชีก็ยอมให้ค้างที่วัดนั้น

แม่ชีปูผ้านวมให้อาตมานอนใกล้แท่นบูชาในโบสถ์ ซึ่งพอล้มตัวลงนอนอาตมาก็หลับไปทันที

คืนนั้นอากาศหนาวจัด อาตมาสะดุ้งตื่นตอนกลางดึกเพราะได้ยิเสียงมกขุเงียว ดังเป็นจังหวะ และเสียงสรรเสริญพระอมิตพุทธดังอยู่ใกล้ๆที่นอนของอาตมา

อาตมาลืมตาดูขึ้น ในโบสถ์นั้นมืดสนิท มืดขนาดที่ถ้ามีใครมาดึงจมูกอาตมาเล่น ก็ไม่มีทางมองเห็นเขา อาตมานึกสงสัยว่า ใครหนอมาเคาะไม้และสวดมนต์ภาวนาในความมืดอยู่ได้

ตอนแรกๆเสียงนั้นดูเหมือนอยู่ใกล้ตัว แต่พอฟังไปๆสักครู่ เสียงแผ่วลงเหมือนอยู่ไกลๆ อาตมาคิดว่าหูแว่วไปเอง หรือไม่เช่นนั้นพระคงกลับมาแล้ว และสวดมนต์อยู่ที่ไหนสักแห่งหนึ่งในโบสถ์นี้

เสียงเคาะไม้และเสียงสวดมนต์ยังดังผสานกันต่อไปแต่อาตมาก็ผล็อยหลับไปอีก และหลับสนิทไปจนรุ้งเช้า

เมื่ออาตมาอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ก็ไปตามแม่ชีชราเพื่อบอกขอบคุณในความเมตตาที่ให้อาตมามาพักในวัด  อาตมาถามแม่ชีว่า “หลวงพ่อท่านกลับมาเมื่อคืนนี้หรอครับ”

แม่ชีตอบอย่างเคื่องๆว่า “ท่านยังไม่กลับหรอก ฉันบอกแล้วไงว่าอีกเจ็ดวันถึงจะกลับ”

อาตมาต้องรีบบอกว่า “ขออภัยเถิดครับ เมื่อคืนนี้ผมได้ยินเสียงสวดมนต์และเสียงเคาะไม้ ก็เลยคิดว่าหลวงพ่อกลับมาแล้ว”

แม่ชีอุทานว่า “อ๋อ นั้นไม่ใช้เสียงหลวงพ่อหรอก เสียงวิญญาณของคนที่ตายไปต่างหาก”

อาตมาไม่เข้าใจ จึงถามแม่ชีว่า “เสียงใครนะครับ”

แม่ชีตอบว่า “เสียงคนตายยังไงละ เวลาที่ชาวบ้านคนไหนตายไป วิญญาณของเขาจะมาเคาะไม้และสวดมนต์สรรเสริญพระอมิตพุทธที่นี้ทุกทีแหละ”

แม่ชีพูดด้วยเสียงราบเรียบ ราวกับว่า สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นเป็นเรื่องธรรมดาสามัญที่เคยชินเสียแล้ว จนไม่เห็นว่าน่าจะพูดถึงเลย

ปาริฉัตร เสมอแข. ผีญี่ปุ่น. กรุงเทพฯ ; ผีเสื้อ จำกัด , 2542.